Elisabeth van Zutphen, IA Parijs

Het Franse ruimtevaartinstituut CNES (Centre National d’Etudes Spatiales) zet zich al sinds 2004 in voor een zo breed mogelijke valorisatie van zijn onderzoek en kennis. Maar dat dit streven zou leiden tot de ontwikkeling van een nieuwe manier om tandprotheses te maken is verrassend te noemen.

De Franse kaakchirurg François Duret was op zoek naar een manier om moderne beeldtechnieken te gebruiken voor het maken van tand- en gebitsprotheses. Zijn vraag kwam terecht bij de CNES-afdeling Industriële politiek, technologie en valorisatie. Daar verwees men hem door naar Gwendoline Blanchet en Jean-Marc Delvit. Twee medewerkers van de afdeling beeldkwaliteit die al jaren aan de verwerking van de satellietbeelden van de SPOT en Pleiades satellieten werkten. ‘Wat met beelden van de aarde kan moet ook met foto’s van de mond kunnen’, was hun idee en ze ‘verbouwden’ de algoritmes die werden gebruikt bij de earth imaging zodat ze geschikt waren voor de interpretatie van 3D foto’s van een gebit.

Een geminiarituseerde stereoscopische camera van de firma Aabam maakt een serie opnames van de mond van de patiënt. Deze worden vervolgens voor de productie van een 3D model van een kroon, brug of een heel kunstgebit gebruikt. Het resultaat is sneller, goedkoper en preciezer dan met de conventionele methodes. Het grootste probleem was het aanbrengen van voldoende diepte in de beelden. Bij de vertaling van beelden naar een 3D model heeft de computer ‘ankerpunten’ in het beeld nodig voor de vertaling naar een tastbaar model. Op een rij tanden zijn die onvoldoende aanwezig. Door het invoegen van een speciale frequentie is dit probleem opgelost en ontstaat er meer contrast.

Bron : CNES Magazine, Prothèses: L’imagerie spatiale modernise le secteur bucco-dentaire, juli 2012. Een nterview met Prof dr Duret